Projektor Rzeczywistości w Transerfingu Vadima Zelanda – refleksji kilka



Vadim Zeland, “Projektor Rzeczywistości“. Kilka miesięcy temu stałem się szczęśliwym posiadaczem tej książki. I powiem, że na początku Umysł był bardzo rozczarowany, ale Dusza zachwycona. W tym wpisie będzie krótko o tworzeniu rzeczywistości zgodnie z Projektorem Rzeczywistości, a może raczej z moim rozumieniem działania Projektora. Nie jest to recenzja książki. To refleksje plus spojrzenie praktyka na to narzędzie.

Umysł rozczarowany

Dlaczego Umysł był rozczarowany?

Wyobraź sobie, że kupujesz piękną książkę, wspaniały tytuł i okładka, twarda oprawa, 400 stron,  nowa, zafoliowana w pudełku jak po starych kasetach VHS, płacisz prawie 100zł… już nie możesz się doczekać, kiedy weźmiesz książkę do ręki. Już wyobrażasz sobie, jak ją masz i ten dreszcz emocji celebrujesz  w oczekiwaniu. W końcu masz książkę w ręku, zaglądasz do środka…

Jeszcze w powietrzu unoszą się te emocje, ale jednocześnie pojawia się pewien zgrzyt – książka w dwóch trzecich wygląda jak notatnik.

– Stówka za notes?! – krzyczy Umysł. – No proszę Cię! To trochę przesada!

Ale z drugiej strony Dusza się cieszy:

– Jaka jest piękna! – mówi. – Jak pięknie zapakowana! I kolorowa! I zobacz jakie krótkie rozdziały – wszystko jest prosto i konkretnie, tak, jak lubisz!

– Ale ta cena…! – Umysł.

– Ale jaka piękna! – śmieje się Dusza…

Czasami mamy takie dialogi w sobie niezależnie od sytuacji. Większość ludzi przyjmuje wtedy jedną ze stron: albo cieszy się, albo smuci. Ale jest też inne spojrzenie, takie spoza tego biegunowego schematu. Możesz obserwować te dialogi nie utożsamiając się z żadną ze stron, a potem wybrać to, co jest Ci bliższe akceptując dalsze. Można to nazwać rodzajem medytacji, spojrzeniem z pozycji metakomunikatora, albo… Nadzorcy w Transerfingu?

Projektor Rzeczywistości

Pamiętam, jak na początku, po pierwszym tomie Transerfingu kupiłem 9 tom. No przecież taki mądry jestem ? ? ?, że po zarysie idei spokojnie mogę sięgać po podsumowania ;-)… I tak zastanawiam się, co by było, gdybym wtedy zamiast tomu 9 kupił ten „Projektor”. Bo książka jest nadzwyczaj… praktyczna. Fakt, że większość, to miejsce na notatki, ale na początku są wyjaśnione podstawy i zasada działania.

To chyba taki syndrom naszych czasów przebija przeze mnie. Chciałoby się mieć wszystko już, teraz osiągać cel, w tym momencie. Zapewne są takie dziedziny, w których tak się dzieje i jest to dobre. Ale są też dziedziny, które wymagają przejścia pewnej drogi. I to nie ze względu na długość, czy czas trwania. Ze względu na doświadczenie, które zdobywasz w trakcie drogi.

I taki jest trochę Transerfing w czasie praktycznego stosowania. Informacje sączą się gdzieś przez kolejne tomy, człowiek nimi przesiąka, zaczyna żyć, zaczyna wewnętrznie rozumieć… i to jest ten moment, w którym warto uruchomić swój Projektor Rzeczywistości.

Projektor Rzeczywistości, to kompendium, w którym Zeland zebrał samo „mięso” ze swoich wcześniejszych książek. To konkretne narzędzie i jednocześnie metafora tego, jak działa proces kreacji. Najważniejsze tematy opisywałem już na blogu, więc dla przypomnienia:

Vadim Zeland, Projektor Rzeczywistości | spis treściŚwiat jest Twoim lustrem

To podstawowa zasada, której opis znajdziesz w tym wpisie na blogu. Ważne, żeby uświadomić sobie, że człowiek jest czymś więcej niż jego ciało fizyczne, a to, czego doświadcza w życiu wynika z jego myśli i uczuć.

Błędem jest spacer ulicą i postrzeganie tylko wszystkiego dookoła jako lustra. Kiedy idziesz i spacerujesz – w tym momencie również jesteś częścią lustra, twoje ciało jest częścią lustra.

Twórca widzi jednocześnie swoje odbicie w lustrze i obraz, który jest wzorem dla tego odbicia.

Możesz być Nadawcą lub Odbiorcą

Nadawcy są świadomi różnicy między obrazem-wzorcem, a lustrzanym odbiciem. Kiedy wybierają (zmieniają) swoją rzeczywistość, to skupiają się na utrzymaniu w świadomości wizji swojego wzorca.

Odbiorcy patrzą na otaczający świat, na lustro, i utożsamiają się z tym, co się dzieje w świecie. Odbiorcy potrzebują informacji z zewnątrz – to, co postrzegają tworzy ich rzeczywistość. Zmiana rzeczywistości Odbiorcy jest zależna od tego, co spotyka Odbiorcę.

Myśli i uczucia kreują rzeczywistość

W ten sposób stwarzasz swoje życie. Na ogół, kiedy uprawiasz czarnowidztwo i się smucisz – przyciągasz podobne zdarzenia. Masz pogodne nastawienie do życia – takie sytuacje przyciągasz. Nie ma znaczenia, czy jesteś Nadawcą, czy Odbiorcą – jesteś sprawcą swojej rzeczywistości i możesz kreować ją świadomie lub nieświadomie. Narzędzia w transerfingu, to m.in. slajdy, deklaracje, konstatacje.

Zamiar

Wewnętrznym zamiarem każdy działa. Upraszczając, jest to przyczynowo skutkowe planowanie, którym posługuje się Umysł.

W Projektorze Rzeczywistości (w Transerfingu) chodzi o uruchomienie zewnętrznego zamiaru. Kiedy masz określony Cel, możesz zaangażować do działania również Duszę, a przez Duszę cały WszechŚwiat.

Działanie

Bez działania niewiele się zrobi, ale nie chodzi o działanie „na siłę”. Trzeba wykonać „wymagane” działanie. Kiedy słuchasz Duszy i widzisz, że Świat odpowiada niespodziewanymi sytuacjami – wybieraj niezbędne działanie. Reaguj od razu, bo kolejna szansa nigdy nie jest tak dobra, jak pierwsza.

Kiedy pojawia się impuls do działania, po prostu czujesz, że trzeba coś zrobić. Nie musisz wiedzieć, jak to łączy się z twoim celem. To trochę jak w „efekcie motyla”: drobne zmiany przynoszą niespodziewane skutki.

Impuls do „wymaganego” działania bierze się z Duszy lub przez Duszę. Czasami może wydawać się irracjonalny, ale tylko od strony Umysłu, który stara się zrozumieć, jak czasami nieracjonalne działanie zbliża cię do celu. Dusza wie, do czego zmierza dana aktywność, a człowiek decyduje, czy słucha Duszy, która często nie przekazuje całości obrazu (albo człowiek nie potrafi tego zrozumieć), albo słucha Umysłu z jego wątpliwościami i wąskim spojrzeniem.

Jakby nie patrzeć… trzeba nauczyć się słuchać siebie.

Jedność Duszy i Umysłu

Umysł świetnie sobie radzi z informacjami, które już zna. Dusza przynosi nowe idee i znajduje rozwiązania, zarządza tym, czego Umysł nie widzi. Umysł potrafi decydować, Dusza po prostu stwarza to, na co się nastawi.

Umysł, gdy dominuje, jest ograniczeniem dla Duszy – no przecież Umysł wszystko wie najlepiej – przypomina tutaj ego. Rola Umysłu sprowadza się do tego, aby wyznaczać kierunki dla Duszy, albo słuchać Duszy i decydować o realizacji jej potrzeb i pomysłów. W ten sposób rodzi się uważność, bo Umysł musi przestać ciągle gadać, a powinien zacząć słuchać.

Choć nie przypominam sobie, żeby Zeland gdzieś o tym wyraźnie pisał, to „jedność” raczej nie oznacza tutaj jakiejś fizycznej unifikacji dwóch bytów. Bardziej chodzi o ukierunkowanie na Cel. Umysł i Dusza osiągają jedność, gdy razem dążą do wybranego Celu.

Przeszkody na drodze

O ile na ogół człowiek dobrze rozumie, co mówi Umysł, to z Duszą często brakuje tej pewności. Dlaczego? Właśnie przez ciągle gadający Umysł, przez który trudno zauważyć komunikaty Duszy. Albo przez krytykancki Umysł, który nie widząc efektów poddaje w wątpliwość sensowność danych działań. Dopiero, gdy Umysł milknie i zaczyna słuchać, dopiero wtedy można zauważać treści Duszy. Nie jest to łatwe, gdy ma się permanentnie gadające myśli.

Kiedy już Umysł się uspokoi – można słuchać Duszy. Pojawiają się informacje zwrotne, człowiek zauważa, jak Dusza reaguje na jego myśli, pomysły. Może słuchać pomysłów Duszy… Nie zawsze wybierane cele są akceptowalne przez Duszę. Nie zawsze cele Duszy są akceptowalne przez Umysł.

Kiedy Dusza nie chce czegoś, ma przed czymś „blokadę”, uważa coś za złe, krzywdzące, ma poczucie winy, to żadna siła nie zmusi jej do działania w tym kierunku. Najpierw trzeba zniwelować te „przeszkody”. Można to zrobić poprzez diagnozę przyczyny i „wytłumaczenie”, że już nie ma potrzeby utrzymywania takiego stanu rzeczy, bo zmieniła się sytuacja, albo są lepsze sposoby reakcji. Albo można to zrobić przez  bezpośredni i systematyczny przekaz wybranego celu. Pomocnymi narzędziami będą tutaj afirmacje, wizualizacje, medytacje – w Transerfingu: slajdy, deklaracje, konstatacje.

Energetyka

Aby korzystać z Transerfingu potrzebujesz energii. Jeśli masz w sobie chroniczne zmęczenie, brak sił, nic ci się nie chce – zostaw Transerfing i zajmij się najpierw podniesieniem energii.

Co to znaczy „mieć energię”, albo „wysoka energetyka” w Transerfingu?

Najczęściej posiadanie energii kojarzy się z gromadzeniem energii – im więcej mam czegoś, tym mam wyższą energetykę. Ale to błędne spojrzenie – to nie jest tak, że im więcej zgromadzisz, tym więcej masz. Taką sytuację można by porównać do pływania w oceanie energii i łapaniu jej w usta – człowiek ma pełne usta wody, ale czy ma dużo wody?

Wysoka energetyka oznacza dobry przepływ energii. Nie musisz  gromadzić energii, bo cały czas masz do niej dostęp. Problem w tym, że funkcjonując w dzisiejszym świecie człowiek zapomina jak przyjmować i przyswajać uniwersalną energię. Do tego dochodzi nawarstwiający się stres. Świat, który często daje do zrozumienia, że jesteś niewiele znaczącym punktem w statystyce. Albo trendy w modzie, w konsumpcji, które wymuszają podporządkowanie – albo idziesz ze stadem i wywalczysz sobie coś pnąc się na szczyt kariery… albo nie idziesz i wtedy trzeba znaleźć w sobie dużo siły, żeby wytrzymać presję systemowego środowiska… albo transerfingowo odpuścić to sobie i pozwolić innym być innymi, a sobie być sobą.

Wysoka energetyka objawia się zaufaniem do świata – wszystko co robisz, zmierza we właściwym kierunku.

Jak działa Projektor Rzeczywistości

W Projektorze człowiek zapisuje formy myślowe i slajdy – kadry tej rzeczywistości, którą chce doświadczać w swoim świecie – tak kręci swój film. Działa to odwrotnie do typowego kręcenia filmu, gdzie otaczającą rzeczywistość zapisuje się na karcie pamięci. Tutaj obraz z projektora jest rzutowany na otaczający świat, a człowiek dba o to, aby utrzymywać w projektorze właściwe kadry. Dlatego takiego człowieka nazywa się Nadawcą – on świadomie nadaje swoje slajdy, transmituje swoją wybraną rzeczywistość.

FORMA MYŚLOWA (мыслеформа, myślokształt)

Projektor Rzeczywistości - MyślokształtCzym jest “forma myślowa”? Co odróżnia formę myślową od slajdu?

Vadim Zeland pisze, że forma myślowa, to działanie wyrażone słowami. Działając, człowiek porusza sobą i przedmiotami materialnymi. Forma myślowa, to ruch myśli. Kiedy myślisz, kierujesz ruch swoich myśli w wybranym kierunku poruszając rzeczywistością w metafizycznym wymiarze. Jeśli dzieje się to ciągle i systematycznie, wówczas metafizyczny plan stopniowo materializuje się w rzeczywistości.

Jak stworzyć własną formę myślową

Forma myślowa powinna być stanowczym, pewnym i pozytywnym stwierdzeniem. To zamiar człowieka wyrażony słowami. Krótko określ, co chcesz osiągnąć w określonej sferze – to będzie forma myślowa.

Wszystko, co wyrażamy słowami, jest formą myślową.

Slajd to jest to, co sobie wyobrażamy. Forma myślowa to jest to, co mówimy. Kiedy slajd opisujemy słowami – opowiedziany slajd staje się formą myślową.

Zeland pisze, że nie ma zasadniczej różnicy między slajdem a formą myślową. Co więcej, jeśli chcesz, możesz nie ograniczać siebie zasadami typu „deklaracje rano, konstatacje wieczorem”. Forma myślowa również może być połączeniem slajdu, deklaracji i konstatacji. Nie ograniczaj siebie. Rób tak, jak ci się podoba, jak podpowiada Ci serce. Ważne, żeby „kręcić swój film”!

Transerfing - Vadim Zeland, Projektor Rzeczywistości | cytatМыслеформа

Zeland używa pojęcia “Мыслеформа” – tłumaczę to na forma myślowa, choć można rozumieć to jako “myślokształt”. Dlaczego nie “myślokształt”? Bo Zeland definiuje “formę myślową” jednocześnie jako ruch i formę myśli, a mi jakoś bliżej do teozoficznej wizji Powella.

Wg Arthur E. Powell, gdy człowiek myśli powstają wibracje, które przekładają się na ruch (fale myślowe) i na myślokształty (formy). Fala myślowa nie przekazuje konkretnej myśli – przekazuje ogólny charakter, a nie przedmiot myśli (zobacz A.E. Powell “Ciało mentalne”). W kontekście Projektora Rzeczywistości Zelanda widzę to tak,  że Projektor ma naturę falową i jest medium dystrybucji form, które są w nim umieszczane.

Projektor Rzeczywistości nie jest czymś nadzwyczajnym. To jeszcze jedna nazwa  procesu, który zachodzi stale i niezależnie od tego, czy człowiek uświadamia to sobie, czy nie.

To, co ważne, to proces wokół Projektora – tworzenie slajdu, deklaracji, konstatacji w oparciu o cel i misję – to sprawia, że świadoma i systematyczna aktywność przechodzi w nawyk, a działanie w sferze metafizycznej odbija się w fizyczności.

Forma myślowa, słowny zapis tego, do czego człowiek dąży, sprawia, że wizja celu jest względnie stała. Po to jest ten „notatnik” w książce, żeby go zapisywać swoimi myślokształtami i chociaż przez te kilka chwil dziennie systematycznie koncentrować się na tym, do czego się dąży.

Druga rzecz, zobacz ten proces: trzymam w ręku niezapisaną książkę moich idei! Coś, co jeszcze jest niefizyczne, duchowe, za chwilę zostanie zapisane – stanie się bardziej fizyczne, a potem… Tak samo dzieje w każdym procesie kreacji: duchowa idea obniża swoje wibracje i pojawia się myśl, potem uczucie, reakcja ciała, wypowiedzenie idei słowami, zapisanie jej, fizyczne działanie zmieniające „zapisane” symbole w fizyczny przedmiot…

Lubię robić notatki w książkach, pisać w nich i podkreślać ważne rzeczy… ale ten notatnik w Projektorze Rzeczywistości po prostu mnie onieśmiela. Moje formy myślowe jakoś tak dążą do perfekcji (a może od perfekcji pochodzą?) i powstają wcześniej na wielu kartkach, że… nie mam śmiałości wcześniej zapisywać ich w książce.

Druga rzecz, ta piękna, gruba książka jest mało praktyczna, bo w końcu się kończy.  Trzecia rzecz… chyba nie chciałbym, żeby ktoś, nawet przez przypadek, wziął moją książkę i czytał moje formy myślowe. Czwarta  – wolę słuchać niż czytać, bo słuchać mogę niemalże w każdej sytuacji. Nie ma znaczenia, co akurat robię – nawet kiedy prowadzę auto, w tle płynące treści trafiają do podświadomości.

Osobiste doświadczenie

Relacja z formą myślową powinna być osobista, tak płynąca z Serca jak wtedy, gdy powstaje forma. Najpierw jest wizja (slajd), a potem powstaje zapis słowny tej wizji. Wizja powinna być pełna pozytywnych odczuć, energetyzująca ze stabilną pewnością jej rzeczywistości. Forma myślowa powinna przywoływać energetykę wizji. Czyli zapisujesz, czytasz, słuchasz swojej formy myślowej, a twoje ciało reaguje zgodnie z twoją wizją.

Teraz tak patrzę na tą książkę i myślę sobie, że to ta książka jest projektorem Rzeczywistości! Krzyczy do mnie: Bierz długopis i zapisuj! Zapisuj! Zapisuj!… i nic, tylko się brać i pisać swoje wybrane warianty rzeczywistości, i pisać, i czytać, i pisać, i pisać…

Refleksja z książki

Projektor Rzeczywistości, Проектор отдельной реальностиKiedy trzymam w dłoniach „Projektor Rzeczywistości” Vadima Zelanda (“Проектор отдельной реальности“) i gładzę tą zamszową okładkę, która tak przyjemnie pieści mój zmysł dotyku, to wzbudza to we mnie dwa główne uczucia. Umysł jest zawiedziony, bo chce konsumować, a tu do konsumpcji za dużo nie ma. Dusza jest zachwycona, bo chce Tworzyć… I to jest ta najważniejsza część tej książki – to jest ta część, którą każdy musi napisać sobie sam.

Post Scriptum

Może nie trzeba kupować „Projektora Rzeczywistości” Zelanda, zwłaszcza, że nie ma po polsku. Ale na pewno można założyć sobie własny Projektor. Może przypominać „Zeszyt Marzeń”, albo łączyć się z „Mapą Skarbów” – ważne, że korzystając z niego systematycznie budzisz swoją Duszę do metafizycznej aktywności w wybranym wariancie rzeczywistości.

Mam „Projektor Rzeczywistości” od kilku miesięcy, nadal nic w nim nie zapisałem, a jednak zachęcam Cię do korzystania z niego. Nie zapisałem jeszcze książki, bo moje formy myślowe są po prostu dźwiękowe. Wolę posłuchać swojego slajdu, deklaracji, konstatacji i mogę to robić w ciągu wielu momentów w ciągu dnia. Też mam dużo innych zajęć, ale kilka minut przerwy zawsze się znajdzie.

Formy myślowe i nagrania form myślowych są indywidualne – nie może być inaczej, bo gdy wypowiadasz swój slajd, deklarację, to powinna ona płynąć z Serca. Twoja forma myślowa płynie z Twojego Serca.

Formę myślową dla Transerfingu” nagrałem, ponieważ jest ona po prostu uniwersalna, a jej treść jest wzorowana na przykładzie z książki Zelanda.

Dodano do ObserwowanychUsunięto z Obserwowanych 2
Forma myślowa dla Transerfingu, myślokształty
Deal

Jak działa Projektor Rzeczywistości? W Projektorze Rzeczywistości człowiek zapisuje formy myślowe – kadry rzeczywistości, którą chce doświadczać w świecie.

Mp3 Download Czas trwania: 23:20 (2 nagrania) Jakość: Hi-Fi 320 kbps Rozmiar: 56 MB Zawiera lektora: Tak Zalecane słuchawki: tak

SPERSONALIZOWANA FORMA MYŚLOWA

Jeśli chcesz podobne, indywidualne nagranie własnej formy myślowej w dowolnym temacie, to mogę ją dla Ciebie nagrać. Otrzymasz dwa nagrania, jedno ze wstępem i zakończeniem jak w formie dla Transerfingu plus Twoja Forma Myślowa do słuchania i powtarzania na głos lub w myślach. Drugie nagranie będzie tylko z formą myślową.

Jeśli zastanawiasz się, ile to może kosztować, to zależy od długości  Twojej formy, a w konsekwencji – czasu mojej pracy. Jeśli zainteresował Cię temat nagrania, to wkrótce udostępnię PDF „Jak napisać formę myślową”  – napisz na mind@prekognicja.pl lub wyślij wiadomość przez Messengera (w treści wpisując “forma myślowa”), a ja prześlę Ci plik, gdy będzie gotowy.

Na zakończenie zostawiam niżej tekst „Formy Myślowej dla Transerfingu”. W odróżnieniu od nagrania, tekst jest w pierwszej osobie liczby pojedynczej, czyli możesz go czytać, jakby był twój. Próbkę nagrania znajdziesz  również na YouTube.

Deklaracja dla Transerfingu

Mam silną energetykę, potężny zamiar i dużą świadomość. Biorę moją rzeczywistość w moje ręce. Co pomyślałem, to zrealizowałem. Jak zdecydowałem, tak i będzie. Zdecydowałem tworzyć arcydzieła i tak jest.

Mój zamiar realizuje się. Jak zdecydowałem tak się dzieje. Ja jestem Nadawcą. Nadaję moje zamiary i one realizują się, materializują się w rzeczywistości. To ja kręcę film mojego życia. Ja jestem twórcą mojego świata, mojej rzeczywistości. Jak zdecyduję, tak i będzie. To ja jestem twórcą mojej rzeczywistości. Ja nie tworzę planów – ja tworzę rzeczywistość.

W sposób ciągły nadaję – transmituję mój zamiar każdego dnia. I zamiar realizuje się.

Z Odbiorcy zmieniam się w Nadawcę. Nadaję, transmituję moją rzeczywistość. To ja kieruję potokiem moich myśli. To ja kieruję moje myśli na właściwe tory. Teraz ja układam i tworzę rzeczywistość. Transmituję moją rzeczywistość. Kręcę mój film. I mój film pojawia się w moim świecie.

To Ja, stopniowo, zmieniam się w 100-procentowego Nadawcę. Nadaję moje zamiary stale i one realizują się.

Przyjmuję informacje z Przestrzeni Wariantów, obserwuję rzeczywistość, a zamiary transmituję. W ten sposób tworzę moją rzeczywistość. Mam kontrolę nad moim światem. Utrzymuję mój świat pod kontrolą. Moja rzeczywistość, to moje świadome wizje, a moje świadome wizje zależą ode mnie. Moje zamiary realizują się i ja to widzę. Wszystko mi idzie tak, jak trzeba.

Świadomość oczyszcza się. Mam jasny Umysł i wysoką świadomość. To ja zarządzam moją rzeczywistością, jak moimi świadomymi wizjami.

Mój organizm oczyszcza się i pojawiają się u mnie nowe zdolności. Mam dobrą energetykę, wysoką inteligencję i dużą świadomość. Wszechświat jest ze mną, Wszechświat mnie prowadzi, dlatego wszystko robię genialnie i błyskotliwie. Spokojnie i łatwo rozwiązuję wszystkie problemy. Ja zarządzam moją rzeczywistością.

Forma Myślowa | Transerfing, Projektor Rzeczywistości



Prekognicja.pl
Shopping cart