o rywalizacji w miłości
Pewnego dnia wnuczka przyjechała do babci i powiedziała:
– Babciu! Będę walczyć o swoją miłość. Nie oddam go tak po prostu. Nie będę opuszczać rąk, nie poddam się bez walki!
Babcia popatrzyła, zamyśliła się i powiedziała:
– Wnuczko moja, a znasz taką grę, w której gra muzyka, osoby biegają wokół krzeseł, których jest oczywiście o jedno mniej, a kiedy przestaje grać muzyka trzeba zdążyć usiąść na krześle?
Wnuczko, ty właśnie grasz w tą grę kiedy próbujesz „walczyć” o swoją miłość. Po co biegać we dwoje, a czasami i w troje wokół jednego krzesła próbując przechytrzyć rywali i zająć je jako pierwsza, śmiejąc się z rywalek, czy denerwując się i wściekając? Rozejrzyj się! Dookoła jest wiele innych, wolnych krzeseł. Oj wnuczko moja… jesteś już taka dorosła – czas przestać grać w dziecięce zabawy.
Antykariera – Odnajdując Pracę Życia
