Przypowieść o Szczęściu: Mędrzec i nieszczęśliwy człowiek
Pewnego razu szedł drogą mędrzec, podziwiał piękno świata i cieszył się życiem… Aż nagle zauważył człowieka nieszczęśliwego, zgarbionego pod ciężarem życia.
— Dlaczego skazujesz się na takie cierpienie? — zapytał mędrzec.
— Cierpię dla szczęścia moich dzieci i wnuków — odpowiedział człowiek. — Mój pradziadek całe życie cierpiał dla szczęścia dziadka, dziadek cierpiał dla szczęścia mojego ojca, ojciec cierpiał dla mojego szczęścia, a ja będę cierpieć całe życie tylko po to, aby moje dzieci i wnuki stały się szczęśliwe.
— A czy w twojej rodzinie był ktoś szczęśliwy? — zapytał mędrzec.
— Nie, ale moje dzieci i wnuki na pewno będą szczęśliwe! — odpowiedział nieszczęśliwy człowiek.
Mędrzec zamyślił się i powiedział:
— Analfabeta nie nauczy nikogo czytać, a i kret nie wychowuje orła! Najpierw sam naucz się być szczęśliwym, a wtedy zrozumiesz, jak uczynić szczęśliwymi swoje dzieci i wnuki!
