Będąc w chwili obecnej cały czas jesteś w przeszłości

3439 Views

ZapiszZapisanoRemoved 2

Kapłanka Tafti, Vadim Zeland, Transerfing Rzeczywistości

Fragment książki Vadima Zelanda “Kapłanka Tafti” w moim, kreatywnym tłumaczeniu.

Ustawianie rzeczywistości

“No cóż moi drodzy, już coś wiecie i coś umiecie. Na ostatniej lekcji uczyliśmy się kierować uwagą.

Stawiaj sobie cel, aby pamiętać o uwadze.
Kiedy tylko coś się stanie – budzisz się.
Zanim cokolwiek zrobisz – też się budzisz.

W ten sposób rozwijasz nawyk kierowania swoją uwagą, a w efekcie i swoim życiem. Ale to nie daje ci prawa patrzeć z góry na śpiących. Obserwuj ich niezauważalnie i nie pokazuj, że wiesz coś, czego oni nie wiedzą. Udawaj, że też śpisz. Dotyczy to wszelkich aktywności zarówno w rzeczywistości, jak i we śnie.

Pamiętaj, że przed wejściem w sen powinieneś mieć życzliwe podejście do innych, w przeciwnym razie zostaniesz ukarany. Arogancka osoba dostanie prztyczka w nos. Nie ode mnie – od rzeczywistości.

Słuchajcie dalej. Na naszym pierwszym spotkaniu powiedziałam wam takie zdanie:

Rzeczywistość to jest to, co nigdy nie było, co nigdy nie będzie, a jest tylko teraz. Rzeczywistość istnieje tylko chwilę, jak kadr w filmie, który przenosi się z przeszłości do przyszłości.

Co to znaczy?

Oznacza to, że tylko obecna obsada rzeczywistości jest prawdziwa – tylko podświetlony kadr. Wszystko inne jest wirtualne – zarówno przeszłość, jak i przyszłość. A wszystko to jest przechowywane w archiwum taśm filmowych, gdzie zebrano wszystko, co było, co będzie i co może być.

Przeszłość i przyszłość – to informacje. Informacje są niematerialne, ich nie można dotknąć. Ale nośniki pamięci są materialne, je można otworzyć. Właśnie dlatego jasnowidze potrafią spoglądać w przeszłość i przewidywać przyszłość.

Archiwum taśm filmowych naprawdę istnieje, choć jest niematerialne jak eter. Eteryczna substancja wisi w przestrzeni snów. Przestrzeń snów jest jedna – tak dla snów, jak i dla rzeczywistości. We śnie widzisz, co mogłoby się stać w przeszłości lub przyszłości. Ale to nie jest faktem, czy to się stało, albo czy to się stanie. Wariantów jest nieskończenie wiele.

To, co może stać się we śnie, to mogło by stać się w rzeczywistości, i na odwrót. W tym sensie przestrzeń snów to jedno archiwum filmów. Możesz je przeglądać lub możesz w nim istnieć – we śnie lub na jawie. Ale istniejesz w każdym kadrze tylko raz. Każdy kolejny kadr jest nową realizacją – upgrade’em wszystkiego co żywe i nieżywe, aż do atomów.

Tylko dusze żywych istot są niezmienne – potrafią oglądać taśmy filmowe we śnie lub przemieszczać się po nich w rzeczywistości razem z kadrem. Dlatego twoje Ja – jedno i to samo, co było w przeszłości, latało we śnie i pojawi się w przyszłości.

Nasz świat istnieje w ożywionej i nieożywionej formie. Życie przeplata się z rzeczywistością. Rzeczywistość jest substancją nieożywioną. Życie – ożywioną. Życie może wpływać na bieg rzeczywistości. Życie może ustawiać rzeczywistość.

Najważniejszy punkt, który powinieneś zrozumieć, to:

Ustawianie rzeczywistości oznacza określanie, w którym kierunku przesunie się kadr i po której taśmie filmowej. Masz takie możliwości, ale nie korzystasz z nich tak, jak nie korzystasz z funkcji kierowania swoją uwagą.

Trzeba najpierw ustawiać rzeczywistość, a nie walczyć z rzeczywistością, która jest. A co ty robisz? Próbujesz zmienić rzeczywistość obecną w bieżącym kadrze. Rozumiesz, co robisz?

Jeszcze raz: czym jest rzeczywistość? To jest coś, co nigdy nie było, co nigdy nie będzie, a jest tylko teraz. Rzeczywistości jest tyle, ile w tym momencie się wydarzyło. Nie możesz zmienić tego, co już się wydarzyło. A jednak tym się właśnie zajmujesz, ponieważ wszystko, co cię otacza, właśnie się wydarzyło.

Teraźniejszość niewiele różni się od przeszłości. Przeszłość jest już daleko w tyle, ale teraźniejszość też istnieje tylko przez chwilę i nie można nic z nią zrobić. Będąc w chwili obecnej cały czas jesteś w przeszłości. Twoja uwaga utknęła w bieżącym kadrze. Ta iluzja chwyta cię i nie puszcza w przyszłość. Dlatego przyszłość nie zależy od ciebie.

Może ci się wydawać, że podejmujesz świadome, zdecydowane działania, rozwiązujesz problemy, osiągasz cele. Ale wszystko to znajduje się w bieżącym kadrze i w stanie nieświadomości, dlatego scenariusz niesie cię po taśmie filmowej, której nie wybrałeś. Po prostu bezradnie machasz łapkami.”

Vadim Zeland “Kapłanka Tafti”