Jak psychosomatyka rozumie choroby oczu? Krótkowzroczność? Jakie są psychosomatyczne przyczyny krótkowzroczności? Jak psychosomatycznie rozumieć dalekowzroczność, albo zapalenie spojówek? Czytaj o tych i innych wadach i chorobach oczu z psychosomatycznego punktu widzenia.
Zmysły w Psychosomatyce
W psychosomatyce zmysły (narządy zmysłów) są postrzegane jako wrota, bramy, dzięki którym możliwe jest postrzeganie i percepcja. Narządy zmysłów umożliwiają przepływ informacji, są łącznikiem ze światem zewnętrznym. Dzięki zmysłom obserwujemy świat zewnętrzny, aby zobaczyć siebie.
Świat zewnętrzny jest odbiciem nas. To, co postrzegamy, to subiektywny obraz jaki tworzy podświadomość. Wydaje się ludziom, że widzą to samo, bo używają tych samych nazw… ale tak samo, jak mogą różnie reagować na te same warunki zewnętrzne, tak samo mogą widzieć różne rzeczy… albo nie widzieć pewnych rzeczy.
Co to znaczy POSTRZEGAĆ?
Postrzegać, z psychosomatycznego punktu widzenia, oznacza przyjmować do wiadomości prawdę. Czyli widzieć świat takim, jaki jest i we wszystkim, co postrzegamy, rozpoznawać siebie.
Czy można w świecie zewnętrznym widzieć siebie? Przecież “ja” nie jestem tym “stołem”, czy “krzesłem”!…
A jednak, nawet z fizycznego punktu widzenia na poziomie cząsteczkowym nie można znaleźć granicy między Tobą a Światem zewnętrznym… więc, technicznie rzecz biorąc, nie można dokładnie stwierdzić, w którym miejscu kończysz się Ty, a w którym zaczyna się “przestrzeń” wokół Ciebie.
“Rozpoznawać siebie w świecie zewnętrznym” oznacza najpierw rozpoznawanie własnej aktywności w procesach, które dzieją się wokół.
Co w psychosomatyce oznaczają zakłócenia funkcjonowania narządów zmysłów? Psychosomatyka mówi, że to niewłaściwe rozpoznawanie świata, a w konsekwencji niewłaściwe rozpoznawanie siebie.
Choroba – Psychosomatyczne konsekwencje unikania siebie
Obszary, których unikamy możemy obserwować w naszym stosunku do ludzi i świata. Możemy tu zauważyć mechanizm projekcji: rzutuję na innych to, czego w sobie „nie przerobiłem”, od czego uciekam, na co nie chcę spojrzeć.
Kiedy zmysły przestają należycie funkcjonować oznacza to najczęściej, że boimy się przyjrzeć sobie, nie chcemy zobaczyć siebie, wsłuchać się w siebie. Nie dostrzegamy siebie na zewnątrz, więc często rozwinięty zostaje „wewnętrzny wzrok”, intuicja (np. skrajne zakłócenia – człowiek zupełnie traci wzrok, ślepnie). Przestajemy widzieć siebie na zewnątrz – akt poznania dokonuje się poprzez spojrzenie w siebie.
Uzdrowienie
Aby zostać uzdrowionym trzeba cofnąć swoją projekcję:
- nie oddzielać siebie od innych,
- zaakceptować problem w sobie
- zmienić się, jeśli chcemy zmienić.
Psychosomatyka – OCZY i choroby oczu
Oczy w psychosomatyce symbolizują duchowy wgląd, duchowe poznanie. Oczy odbierają wrażenia z zewnątrz, ale i wysyłają sygnały na zewnątrz – oczy są manifestacją stanów wewnętrznych.
PSYCHOSOMATYKA: pytania diagnostyczne dla chorób oczu:
- Czy ja boję się zauważyć siebie takim jakim jestem?
- Czy zakładam okulary by nie dostrzec siebie i innych?
- Czego nie chcę widzieć?
- Jakiego obszaru siebie nie chcę zauważyć?
- Na ile jestem subiektywny?
- Dlaczego kieruję się subiektywizmem?
- w czym się przejawia mój subiektywizm?
- Co mi zasłania mój subiektywizm?
PSYCHOSOMATYKA: ZNACZENIE CHOROBY OCZU (wady wzroku)
KRÓTKOWZROCZNOŚĆ
Z psychosomatycznego punktu widzenia krótkowzroczność oznacza skrajnie rozwinięty subiektywizm. Człowiek postrzega wszystko poprzez własny pryzmat. Patrzy przez „własne okulary”, „nie widzi za daleko”, „widzi tylko czubek własnego nosa”.
Taka postawa nie prowadzi go do samopoznania – należy poznawać siebie poprzez postrzeganie świata i innych ludzi. Osoba z krótkowzrocznością wszystko odnosi do siebie, a mimo to nie odkrywa tego, co powinna. Podświadomość wzbrania się przed obiektywnym spojrzeniem na siebie. Pytania, które należy sobie wtedy zadać, to:
- Czego nie chcę widzieć w sobie?
- Czego nie chcę widzieć na zewnątrz (i dlatego skupiam się na sobie)?
Nieodłącznym atrybutem wad wzroku są okulary.
OKULARY są protezą dla oczu. Korygują to, co człowiek widzi tak, że wydaje się, że wszystko widzi dobrze, ostro i wyraźnie…. Ale każda proteza jest środkiem zastępczym, i, w pewnym sensie, jest oszukiwaniem siebie. Nie chcemy zobaczyć siebie, więc robimy korektę wzroku. Widzimy wszystko ostro i wyraźnie, więc wszystko wydaje się być w porządku.
Podobną formą oszukiwania siebie (spojrzenie psychosomatyczne) są szkła kontaktowe. Człowiek zakłada szkła i w zasadzie nawet na zewnątrz nie widać żadnego problemu. Osoba źle widzi i jednocześnie unika prawdziwej konfrontacji ze sobą.
Po liczbie dioptrii można zobaczyć, jak silna jest niechęć do zobaczenia siebie.
Krótkowzroczność wg Louise L. Hay oznacza obawę przed przyszłością.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Akceptuję Boskie przewodnictwo i jestem zawsze bezpieczny.
DALEKOWZROCZNOŚĆ
DALEKOWZROCZNOŚĆ w psychosomatyce oznacza zbytnie dystansowanie się do siebie, dystansowanie się do „tu i teraz”. Człowiek nie chce spojrzeć na siebie, nie chce zająć się bieżącymi problemami, więc patrzy daleko poza siebie. Dalekowzroczność często towarzyszy ludziom starszym – dzięki swojemu doświadczeniu powinni rozwinąć w sobie mądrość i dalekowzroczność. Gdy tak się nie dzieje, następuje kompensacja w ciele.
Dalekowzroczność wg Louise L. Hay: Obawa przed teraźniejszością.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Jestem bezpieczny tu i teraz. Widzę to.
ZAPALENIE SPOJÓWEK
ZAPALENIE SPOJÓWEK oznacza zdecydowany lęk prze stanięciem twarzą w twarz z ważnym problemem. Ból oczu sprawia, że człowiek zamyka oczy przed problemem. Pytanie: jakiego problemu nie chcę dostrzec?
Zapalenie spojówek wg Louise L. Hay: Złość i frustracja wynikające z tego, na co patrzy się w życiu.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Patrzę oczyma miłości. Istnieje harmonijne rozwiązanie, które akceptuję.
ZEZ
ZEZ – to brak koordynacji osi optycznych oka; obrazy nie pokrywają się – jeden obraz nie jest dopuszczony do mózgu, albo z drugiej strony: mózg wybiera jeden obraz. Z psychosomatycznego punktu widzenia występuje silna skłonność do jednostronnego widzenia rzeczy, jednobiegunowość.
Zez rozbieżny wg Louise L. Hay: Obawa widzenia tego, co jest obecne tu i teraz.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Kocham i akceptuję siebie właśnie teraz.
Zez zbieżny wg Louise L. Hay: Niechęć do widzenia tego, co jest tam, na zewnątrz. Pokrzyżowane zamiary.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Patrzenie jest dla mnie bezpieczne. Jestem spokojny.
ZAĆMA (KATARAKTA)
ZAĆMA SZARA – zmętnienie soczewki – nie ma ostrości widzenia: człowiek nie widzi ostro, nie chce widzieć rzeczy takimi jakimi są, bo się boi zranienia.
Zaćma wg Louise L. Hay: Niezdolność do patrzenia z radością w przyszłość. Czarnowidztwo.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Życie jest wieczne i wypełnione radością.
JASKRA
ZAĆMA ZIELONA, JASKRA – podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe – ograniczenie pola widzenia, brak szerszego widzenia, „klapki na oczach”, widzimy to, co chcemy. Unikamy widzenia tego, jak jest naprawdę.
Jaskra wg Louise L. Hay: Nieprzejednana odmowa wybaczenia. Presja długo noszonych w sobie uraz. Przytłoczenie tym wszystkim.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Patrzę z miłością i czułością.
ASTYGMATYZM
Astygmatyzm wg Louise L. Hay, to kłopoty z własnym „ja” – obawa realnego widzenia siebie.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Chcę teraz widzieć swoje piękno i wspaniałość.
ZABURZENIA WIDZENIA U DZIECI
Problemy ze wzrokiem u dzieci wg Louise L. Hay oznaczają niechęć do patrzenia na to, co dzieje się w rodzinie.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Harmonia, radość, piękno i bezpieczeństwo otaczają teraz to dziecko.
Znaczenie choroby oczu wg Louise L. Hay
W “Możesz uzdrowić swoje życie” L. Hay pokazuje, że oczy symbolizują możliwość widzenia jasno przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Problemy z widzeniem oznaczają więc problemy z postrzeganiem siebie i świata.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Patrzę z miłością i radością.
Choroby oczu oznaczają nieakceptowanie tego, co widzisz w swoim życiu.
Nowy wzorzec mentalny, afirmacja: Teraz tworzę życie, na które patrzę z upodobaniem.
Inspiracja psychosomatyczna
Jeśli masz problemy ze wzrokiem, zrób Eksperyment:
jeden dzień bez okularów
Przeżyj jeden dzień bez okularów. Poczuj siebie bez okularów. Zauważ, zapamiętaj i zapisz sobie:
- jak postrzegasz wtedy siebie?
- jak postrzegasz siebie w świecie?
- jak się czujesz w tej sytuacji?
- jak wyglądają wtedy Twoje relacje ze światem?
- jakie myśli Ci przychodzą do głowy?
- jak inni reagują na Ciebie bez okularów?
- czego nie mogłaś lub nie mogłeś dostrzec?
- co Ci sprawiało trudności?
- co robiłaś lub robiłeś?
- jak widziałeś lub widziałaś innych?
- jak widziałeś lub widziałaś otoczenie?
Medycyna psychosomatyczna na Wikipedii
Układ Immunologiczny – Wzmacnianie odporności
Wodospad – relaksacja oczyszczające ze strachu, stresu i innych złogów mentalnych i emocjonalnych
