Wizualizacja jako technika relaksacyjna – dlaczego lepiej słuchać i korzystać z prowadzenia słownego? Dlaczego łatwiej wizualizować z nagraniem? W tym wpisie: dwa proste doświadczenia, po których zrozumiesz, dlaczego warto zacząć nagrywać swoje wizualizacje…
Wizualizacja a doświadczenie
Im mniejsze doświadczenie w medytacji, w uważności, tym łatwiej człowiek podąża za różnymi pobocznymi nurtami pojawiających się myśli, sytuacji, bodźców odciągających uwagę od tematu wizualizacji.
Doświadczenie 1 – swobodna wizualizacja
Zrób doświadczenie. Zdecyduj, o czym będziesz myśleć, co będziesz wizualizować, na jakim temacie będziesz skupiać uwagę przez najbliższe minuty. Zapisz tą początkową myśl. Nastaw alarm-budzik w telefonie na 5-15 minut i zacznij wizualizować… Gdy zadzwoni alarm – sprawdź o czym myślisz, porównaj swoją aktualną myśl z tą zapisaną.
Cały proces powinien być łagodny i spokojny. Nie chodzi o siłowe wymuszanie – skuteczna wizualizacja przebiega w stanie relaksu. Pozwól podświadomości działać – to do niej kierowane są wizje w wizualizacji. Jeśli musisz się przy tym napinać – działasz z poziomu umysłu i efekty na ogół są słabe.
Potrzeba pewnej wprawy, aby utrzymać pożądany kierunek wizualizacji… albo od razu pogodzić się z marginesem przypływów i odpływów uważności.
Doświadczenie 2 – podążanie
Zrób jeszcze jedno doświadczenie – to pokaże Ci, dlaczego z nagraniami jest o wiele łatwiej wizualizować. Będzie ci do tego potrzebna druga osoba. Poproś ją, aby oczami, powoli, zatoczyła koło. Ty obserwujesz jak poruszają się gałki oczne. A teraz poproś tą osobę, aby zrobiła to samo obserwując Twój palec wolno zataczający okrąg…
Widzisz różnicę? Kiedy samodzielnie śledzisz oczami wyobrażony okrąg – oczy przesuwają się „skokowo” od jednego punktu do drugiego. Kiedy używasz palca jako wskaźnika – oczy poruszają się płynnie po okręgu.
Analogicznie jest z samodzielną wizualizacją i nagraniem wizualizacji, której słuchasz. W wizualizacji wskaźnikiem są słowa, które płynnie prowadzą Cię w tym procesie. To dlatego łatwiej i spokojniej jest wizualizować, gdy korzystasz chociażby z najprostszego, własnego nagrania wizualizacji, niż gdy masz pamiętać o kolejnych etapach. Gdy słuchasz wizualizacji – nie skaczesz z tematu na temat… no, powiedzmy, że mniej skaczesz 😉
Nagranie wizualizacji
Co powinno znaleźć się w Twoim nagraniu wizualizacji? Jak napisać tekst wizualizacji dla siebie?
To Twoje nagranie i Ty decydujesz – tworzysz nagranie tak, jak Ci pasuje. W najprostszym przypadku możesz nagrać kolejne instrukcje – etapy do wizualizacji. W wizualizacji powinny znaleźć się trzy części: wstęp, wizualizacja właściwa i zakończenie.
Wizualizacja – wstęp
To początkowa część wizualizacji, w której jest czas na relaks, odprężenie ciała, myśli i emocji. Możesz powiedzieć po prostu „odpręż się i zrelaksuj”, ale możesz też zwrócić uwagę na każdą część ciała. Celem relaksacyjnej części wizualizacji jest wprowadzenie umysłu w stan większej receptywności. Niektórzy nazywają go „stanem alfa”.
Wizualizacja właściwa
Tutaj zaczynasz swoją mentalną podróż. W zależności od treści, często symbolicznie przemierzasz zakamarki swojej pod-świadomości. Wyobrażasz sobie różne rzeczy, które metaforycznie przedstawiają różne aspekty psychiki, postawy, sposoby reagowania lub postrzegania siebie i świata. W tej części najczęściej jesteś bohaterem odkrywającym swoje „skarby” lub budującym swoje „moce”.
Zakończenie wizualizacji
W tej części wracasz do „realnego” świata, do swojego ciała fizycznego. W tej części znajdują się również sugestie wzmacniające cel wizualizacji, przenoszące „skarby” bohatera do „tu i teraz”, aby dalej działało w fizycznej rzeczywistości to, co zostało przeżyte, wyuczone, odkryte, zaprogramowane w wizualizacji.
Podsumowując – nagrywaj wizualizacje
Korzystając z nagrania wizualizacji możesz wizualizować tak długo, jak długo trwa nagranie. Gdy robisz to samodzielnie – wizualizujesz tak długo, jak długo jesteś w stanie utrzymać uwagę – to kwestia indywidualna.
Gdy w czasie wizualizacji jesteś dla siebie sterem, żeglarzem, okrętem, to naturalne, że na początku Twoje myśli mogą uciekać w różne fantazje. Gdy to zauważysz – spokojnie wracaj do wizualizacji. Samodzielna wizualizacja może sprawiać pewne trudności, dlatego, przynajmniej na początku, warto dostosować długość wizualizacji do swoich predyspozycji.
Korzystając z nagrania wizualizacji prowadzisz siebie tam, gdzie chcesz. Kiedy słyszysz, na czym masz się koncentrować – po prostu koncentrujesz się na tym elemencie.
To bardzo proste – sprawdź to: Twoje nagranie wizualizacji, jakie by nie było, będzie lepsze niż jego brak.
Afirmacje wg Luizy (W bezkresie życia, w którym jesteś…)
